De Daltons in Saint Malo
Tot nu toe merkten we niet veel van het hoogseizoen in het oosten van Normandië en Bretagne. Totdat we gisteren in St. Malo arriveerden (aan de kust van Bretagne). Wat is het hier druk. Het oude centrum staat vol met winkeltjes die Bretonse souvenirs verkopen. Leuk alle gezinsleden in streepshirts, maar het doet mij denken aan de Daltons van Lucky Luke. We hebben heel wat breedtestreepjes gezien de afgelopen dagen en het is niet altijd bij iedereen even afkledend.
De meeste restaurants zijn crêperies en galettes, wat zijn die Fransen een zoetekauwen. Snoepwinkels waar Jamin nog een puntje aan kan zuigen. Veel chocolade en caramels. Omdat het zo warm was (ja ook hier hadden we geluk met het weer), kwamen we gelukkig niet in de verleiding. Het is al gesmolten voordat je hebt afgerekend.
We hadden hier een dag om de stad te verkennen. Volgens veel mensen die we de afgelopen dagen spraken, is Sint Malo de moeite waard. Ons lijkt een dag wel voldoende. De oude stad is nog wel volledig en intact ommuurd, je kunt zelfs over de vestingsmuren lopen. Street art, verschillende havens voor zeilboten, vissersschepen, vrachtvervoer en cruiseschepen.
De kathedraal was prachtig met mooi glas in lood en bijbelse taferelen deels in goud beschilderd. Heerlijk geluncht aan het strand met zicht op de ludieke houten golfbrekers. ‘s Avonds op onze kamer van het uitzicht genoten. De mosseltjes gemarineerd in Chorizo van de lunch werkten nog een beetje na. Nog een restaurant ging het niet meer worden.
De volgende dag naar Mont Saint Michel dat op de grens van Bretagne en Normandië ligt. Het is een klein getijdeneiland (rotsmassief) waarop een Middeleeuwse abdij staat. Vroeger alleen bereikbaar bij eb, nu loopt er een loopbrug heen. Je bent dus niet meer afhankelijk van laag water. Ook hier enorm veel toeristen. Een en al mensenmassa door de ook hier weer kronkelende straatjes vol met souvenirs en snoep. Op afstand is het indrukwekkend, binnen de poorten echt te druk. De abdij niet bekeken; er stonden enorme rijen in de zon en een gesloten ruimte met de warmte en de Covidadem van een mensenmassa sprak mij nu niet zo aan.
We hadden wel een goede dag wat het weer betreft. Bij aankomst vroeg in de ochtend lag Mont Saint Michel nog in de mist, daarna toverde de zon de imposante vesting tevoorschijn. Mooi licht op de droog gevallen wadden. Aan de buitenkant was Mont Saint Michel zeker de moeite waard. Bovendien was dit een ‘must see’ als je hier bent.
Na een bezoek aan Château de Pirou (12e eeuw) kwamen we aan het eind van de middag in Cherbourg aan. Hier blijven we een nacht, het is een tussenstop om de best wel lange afstanden met sightseeing stops te onderbreken. Morgen gaan we via de Invasiestranden richting Deauville. Na Deauville, Honfleur en Dieppe hebben we nog vier dagen te plannen. Die ga ik meer in relaxstand doorbrengen. We hebben veel moois gezien maar iets minder prikkels is wel even goed om straks uitgerust thuis te komen.
Weer veel gezien door jullie ogen. “The old world” is wel heel anders dan de “New world” met al die eeuwenoude gebouwen. Dat zie je niet zo in de VS. De abdij Mont St. Michel was mij wel bekend door foto’s, maar wist niet dat men het nu kan bereiken bij hoogtij via die lange brug. Jammer dat het er zo druk was en jullie het niet van binnen konden zien.
Leuk hoor! Jullie zien erg veel. Mooi die houten golfbrekers!
Zoiezo prachtige foto’s!
X Tineke
Mooi verhaal weer en prachtige foto’s😃😘
Wat een super reis hebben jullie. Geweldig verhaal weer en super foto’s!